AO/IB, weg ermee! Een jaar of wat geleden werd ik gevraagd om een afdeling AO/IB te helpen hun bestaansrecht binnen de organisatie duidelijker te omschrijven en overtuigender uit te dragen in woord en geschrift. Bon. Dit type vraag ‘Help ons, zodat degene die onder onze goedwillende bedoelingen doorgaans diepgaand lijden, niet meteen beginnen te zuchten als ze ons zien’, krijg ik regelmatig. En ik vind ze altijd wel interessant omdat je goed moet kijken wat slim is in je strategie en … [Lees meer...]

Mijn dochter moet een laatste keer naar school om een reflectierapport te schrijven over haar prestaties van het afgelopen jaar. Ook nog om drie uur ’s middags, terwijl “echt iedereen, mam” al vakantie heeft. En, oh ja, ze is twaalf! Ik weet niet wat het is, maar dat hele reflecteren slaat mijns inziens wel een tikje door. Een treffende samenvatting van mijn groeiende gevoel over dat doorslaan trof ik aan in het boek Meester Mark draait door. Deze Mark besluit op latere leeftijd het … [Lees meer...]

Toen ik 2,5 was stierf mijn vader. Ik was de jongste in een gezin van vier. Mijn moeder had geen man en geen geld meer. Dat kwam omdat mijn vader als boer onverzekerd was, zoals zovelen in die tijd, en op het laatst van zijn leven een wonderlijke financiële beslissing nam en een groot deel van het geld investeerde in een agrarische zaadhandel. Hoe dat precies is gegaan, weten wij, kinderen, tot op de dag van vandaag niet. Wel dat er op enig moment iets niet okay was met een zakenpartner uit … [Lees meer...]

Mocht u nog denken dat lastige kwesties met opdrachtgevers iets is van de laatste, postmoderne tijd, dat valt reuze mee. In het prachtige boek De Ambachtsman van Richard Sennett verhaalt deze socioloog over een ander boek. Dat boek, Autobiografie heet het, is geschreven door Benvenuto Cellini in 1558. Cellini is ten tijde van de Renaissance verreweg de beroemdste edelsmid, een ware ambachtsman. Om een beeld te geven van het vakmanschap en de originaliteit van Cellini: het door hem ontworpen … [Lees meer...]

Een tijdje terug sprak ik een collega van jullie, een RA. Hij zat flink te piekeren. Nou ja, eigenlijk was hij er wel uit, maar bleef hij de consequentie van zijn beslissing maar uitstellen. Iets weerhield hem er van een brief, die al sinds juni klaarstond in zijn computer, te printen en op te sturen. In die brief, aan de NBA, formuleert hij zijn keuze om zich uit het register te laten schrijven. Dat is niet wat hij zelf wil, maar omstandigheden dwingen hem deze, voor hem persoonlijk … [Lees meer...]

Er is steeds meer aandacht voor het wispelturige gedrag van de (mede)mens. Dat gaat binnen de accountancy vaak vanuit het idee dat je gedrag kunt reguleren als je maar genoeg je best doet. Ik lees rapporten die gaan over normeren, straff en, begrenzen, handhaven en daar dan van moeten leren. … [Lees meer...]

Met de regelmaat van de klok krijg ik van fi nancials, en dat zijn de laatste jaren nogal veel accountants en controllers, het antwoord: ‘Wij zijn blauw, he’. De blik die daarmee gepaard gaat, laat zich nog het best omschrijven als een mengeling van onverholen trots met tikje defensieve saus. … [Lees meer...]

“Mijn moeder spaart eenzame baboeshka’s” hoorde ik mijn toen zevenjarige dochter eens doodserieus uitleggen aan een marktkraamhoudster die er toevallig eentje had staan. En er is geen ontkennen aan dat ik een zwak heb voor zo’n kleurig houten poppetje dat als enige overgeblevene (is hard criterium voor aanschaf) van een serie nog overeind staat. En eenmaal samengebracht met al die andere survivors, vormen zij al jarenlang een bont gezelschap in ons huis. Vermoedelijk kan ik gravend naar dieper … [Lees meer...]