Goed idee, om de briefwisseling tussen Baker Tilly Berk en de NBA openbaar te maken. En ik twijfel dan ook of ik zal zeggen wat ik zie.
Want het kan volgens mij nog beter. Beter geschreven vooral, waardoor volgens mij dit initiatief meer impact krijgt. Daarbij blijf ik (goedgemutst) hameren op het belang van concreet taalgebruik want, het is ook vooral mijn taalkundig hartje dat bloedt.
Ik zie een kantoor dat volgens mij hele billijke punten op een rijtje zet in een taal die ik, als buitenstaander, redelijk kan volgen.
Die helderheid mis ik een tikje in het antwoord dat volgt vanuit de NBA. En dat is, mijns inziens, in ieder geval ten dele, goed te verhelpen.
Zonder enige twijfel op te lossen: het taalgebruik.
Hopelijk op te lossen: meer ingaan op het punt van de ander op zo’n manier dat je verder komt met elkaar.
Over punt een: Er is een accountantsopleider in Nederland die ik heb voorgesteld dat ik voor ieder oubollig woord, voorzetsel- en tangconstructie, onnodige combinaties hulpwerkwoord en voltooid deelwoord en naamwoordstijl, die ik in hun teksten tegenkom, een euro ontvang in plaats van mijn uurtarief te rekenen. Want oi, oi, oi, de beroepsgroep kan er wat van.
Dat is jammer, want klare taal spreken en schrijven is een kwestie van je stijlboek Nederlands er op na lezen en weten wat je wilt zeggen.
Dan mijn tweede punt: ingaan op het punt van de ander zodat je verder komt.
De start is, na terecht vriendelijke woorden, als volgt: “Het (de brief van Baker Tilly Berk, MK) stelt ons in de gelegenheid om duidelijkheid te geven over onze positie”.
Dus, je bent een kantoor, je doet moeite om je zorgen op papier te zetten, je pleit voor meer activiteit vanuit de beroepsvereniging en dan is het antwoord; “Dank, nu kunnen wij onze eigen positie onder de aandacht brengen.” Daar heb je als beroepsvereniging volgens mij nou net geen brief van een kantoor voor nodig.
Ik zie een vergelijkbare neiging wel vaker, bij juristen en wetenschappers bijvoorbeeld. Men veronderstelt dan dat een dialoog is gebaat bij debat, posities, stellingen, discussie en vooral nog meer uitleg. De vraag is in hoeverre een goed gesprek over oprechte zorgen om de toekomst, daarmee werkelijk op gang komt. Vaak verzandt het elkaar over en weer van repliek dienen onbedoeld in meer gesteggel over de juistheid van stellingen en ingraafgedrag.
Ik denk dat je verder komt met elkaar (überhaupt in het leven) als je doorvraagt, de zorgen probeert te begrijpen en, vooral, laat zien dat je de punten van de ander werkelijk kan invoelen. Daarmee geef je die ander geen gelijk, maar laat je in ieder geval blijken dat je begrip hebt voor het perspectief van de ander. Levert heel veel goodwill op bij de ander, biedt inzicht aan andere belanghebbenden en brengt hem of haar nader tot u. Dat maakt dat er meer kans is op een gesprek waarin iets gezamenlijk opgelost wordt en voorkomt een, voor mij in ieder geval, moeilijk leesbaar antwoord.
Maar ik zie vast iets heel iets belangrijks over het hoofd waardoor dit niet kan.
Opinie 15 juli 2013 accountant.nl